Installations & objects:
Gabinet osobliwości
żywica epoksydowa, 2016
„Mój Humanoid. Opowieść o odmienności”
„…Wystawa jako całość jest nawarstwieniem wielu aspektów związanych z problemem odmienności. Ta specyficzna podróż ma być pretekstem do szerszych rozważań nad tolerancją, akceptacją i ciągłym koegzystowaniem z tym, co pojawia się obok nas.
Pierwsze sale są miejscem zderzenia odbiorcy z niecodziennymi postaciami, a ogólne wrażenie w tych przestrzeniach przywodzi na myśl dziwny „gabinet rozmaitości”, czy raczej „gabinet osobliwości”. Znajdują się tu trofea, hybrydy ludzi i zwierząt oraz bliżej nieokreślone monstra.
Dosłowność i przesada dla zwielokrotnienia doznań, bodźców, sprawia iż to, co przedstawione, może wydawać się rzeczywiste. Czy to wytwory wyobraźni twórcy, czy może odlewy zdjęte z organizmów żywych?…”
Gabinet osobliwości
żywica epoksydowa, 2016
Imaginarium
instalacja rzeźbiarska, wosk pszczeli, 2012
Nagroda Prezydenta Miasta Kielc Grand Prix „Przedwiośnie 36” w Kielcach w 2013
Imaginarium
Imaginarium to miejsce, w którym fantazje i urojenia spotykają się z rzeczywistością, a to, co skrywane, zostaje obnażone; myśli niekompletne, zatarte, istniejące na granicy podświadomości.
Owady są artystyczną wizją stworzeń wszechobecnie otaczających człowieka. Woskowe formy nie odwzorowują gatunków z natury; poprzez nienaturalne powiększenie, przerysowanie oraz nadanie indywidualnych cech stają się tworami budzącymi strach i obrzydzenie. Nowonarodzone hybrydy przestają być anonimowymi, niewielkimi stworzeniami, które unikają kontaktu z człowiekiem. Są spersonifikowanymi przedmiotami fobii, wywołują zwielokrotnione emocje, budzą lęk.
Połączenie ludzkiego ciała z kłębiącą się, para-chitynową masą działa na zmysły, uruchamia sferę prywatnych przeżyć, obnaża emocje. Symboliczne miejsce galerii tylko nas zaprasza, wskazuje trop, którym mamy podążać. Od nas samych zależy, czy damy ponieść się wyobraźni, wejść w inny świat, świat imaginacji.
Artystyczna wypowiedź jest również próbą oswojenia mikrokosmosu z ludzkim postrzeganiem tego świata, z jego obcością i odmiennością. Zapraszam do Imaginarium, miejsca spotkań, fascynacji, marzeń i nieskrępowanej wyobraźni.
Tomasz Jędrzejewski
Zwierciadła obecności
odlewy aluminiowe, fragment, 2016
„…Aluminiowe zwierciadła nie ukazują idealnego odbicia jak w lustrze, sprawiają, iż obraz jest częściowo rozmazany – zatarty.
Mniej lub bardziej przepolerowane obiekty pełne są spontanicznych gestów, ujarzmionych w konkretne kształty. W bezpośrednim kontakcie każdy odbiorca nadaje nową treść, nowe wartości. Bez odbiorcy wiszące obiekty są martwe, trwają w bezruchu czekając na odsłonę nowego spektaklu, którego reżyserem jest każdy z nas…”
Obiekty Agresor, Uśpiony, Spiralny
plastelina barwiona, szkło 20 x 20 x 20 cm, 2016
Grand Prix – Nagroda Marszałka Województwa Wielkopolskiego, XV Salon Wielkopolski 2016 w Czarnkowie
Nie budź nas
instalacja rzeźbiarska, glina samoutwardzalna, ziemia, 2011
Nagroda Wojewody Świętokrzyskiego „Przedwiośnie 34” w Kielcach, 2011
…instalacja „Nie budź nas” skłania do refleksji nad egzystencją człowieka, relacjami, przemijalnością.
Nagie, spękane, gliniane ciała kobiety i mężczyzny leżące w embrionalnych pozach pogrążone są we śnie.
Sposób przedstawienia, jak i sam tytuł pracy ma wydźwięk zakazu lub prośby.
Widz po przez wyraźną wytyczoną granicę z ziemi pozostaje odcięty, usunięty z intymnej relacji ukazanych postaci. Świat wyimaginowany, bezpieczny, kusi potencjalnym szczęściem i zaprasza do wieczności…(Tomasz Jędrzejewski)
Obserwator
obiekt, plastelina barwiona, szkło, 2020
Granica
instalacja rzeźbiarska, żywica, technika własna, 2010
Kamuflaż
instalacja, żywica, siatka druciana, 2017
Po drugiej stronie zwierciadła
instalacja rzeźbiarska, gałązki brzozowe, barwione sukienki, 2009
Po drugiej stronie zwierciadła
W instalacji Po drugiej stronie zwierciadła poruszam problem anoreksji – choroby duszy i ciała, oraz związanych z nią odczuć, konfliktów wewnętrznych, tożsamościowych, postrzegania siebie w kontekście otaczającej rzeczywistości.
Zainspirowany pojedynczymi gałązkami brzozowymi, w metaforyczny sposób ukazuję różnorodne formy przestrzenne. Poprzez przeniesienie znaczeń tych gałęzi, pragnę przekroczyć próg fizyczności i pokazać je na płaszczyźnie meta-fizycznej. Nowe rozumienie powstałych form oraz zatarcie realności stosów pozwala mi kreować odmienną sytuację, nową rzeczywistość.
Źródłem pracy jest symboliczne drzewo genealogiczne, obrazujące rodzinę ludzką, w której na skutek różnorodnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych następuje odczepienie, odejście, pewna utrata tożsamych bytów – jednostek. To, co odrzucone, staje się punktem wyjścia do tworzenia nowych form, nowych obecności.
Namacalne obiekty są efektem końcowym, piramidą zmagań, doświadczeń, pewnej drogi, całość zaś pracy wynika z intymnego wydeptania ścieżki – która jest śladem mojej wewnętrznej wrażliwości i poszukiwań.
Anoreksja jest chorobą o podłożu psychicznym, zespołem zaburzeń w postrzeganiu wagi ciała i własnej cielesności. Przyczyn choroby należy wypatrywać na wielu płaszczyznach;
Kulturowej inspirowana pośrednictwem mass- mediów, które ukazują zafałszowany obraz idealnego ciała. Znamienny jest paradoks wyniszczania siebie przez dążenie do doskonałości.
Ważnym powodem choroby są także zaburzone relacje międzyludzkie, złe stosunki rodzinne, brak akceptacji, niepewność własnej atrakcyjności. Anoreksja jest formą komunikacji z bliskimi, to wołanie o pomoc, uwagę i opiekę.
Dziewczęta odmawiają przyjęcia nowej roli, nie zgadzają się na kobiecość, zaprzeczają własnej seksualności. Następuje blokowanie natury, wycofywanie się w bezpieczne, znane obszary i przyjęcie na powrót postaci dziecka.
Następuje utrata tożsamości na rzecz choroby.
Owe nieistnienie może być rozumiane na dwóch płaszczyznach:
Wspomnianej już, psychicznej, gdy choroba opanowuje umysł, oraz na płaszczyźnie fizycznej, gdy wywołuje powolną destrukcję ciała.
Sukienki uosabiają marzenie o pięknie, niewinność, dzieciństwo. Sukienki wprowadzają realność, są nieodłącznym elementem cielesności.
Korespondencja między symbolicznymi ziemią a niebem, ukazuje kruchość naszego bytowania, ulotność życia.
Poprzez abstrakcyjność form można odczytywać tę pracę w szerszych kontekstach. Są to wszelkie przypadłości kulturowe takie jak; alkoholizm, narkomania, wykluczenie społeczne, bezdomność.
Anoreksja jest pretekstem do zwrócenia uwagi na problemy w relacjach międzyludzkich, między tobą a mną, i ogólnoludzkich, wewnętrznych przeżyć, uobecnionych za sprawą formy.
Wyobcowanie, samotność, cierpienie i lęk są wynikiem braku miejsca i podłoża, do którego można by zakotwiczyć, spokojnego portu czy przystani, w którym człowiek czułby się bezpiecznie.
Po drugiej stronie zwierciadła to spojrzenie w głąb naszej tożsamości, próba dialogu i zrozumienia zachodzących w człowieku zjawisk. To odciśnięty, symboliczny wizerunek szeroko pojętej pop-kultury, jej kreacji, wymogów i nadużyć.
Jest to także nieustanne, magiczne poszukiwanie siebie samego w odbiciu lustra otaczającego świata.
Tomasz Jędrzejewski
Nasze konstelacje
instalacja, kamyki granitowe, 2008
Nasze konstelacje
Nasze konstelacje to gwiazdozbiór ludzkich idei, dążeń i relacji między jednym a drugim człowiekiem – między tobą a mną. Za pomocą układów i symboli – znaków czegoś niewidzialnego, ukazują pewne sytuacje i konfiguracje.
Tłum i jednostka. Wszyscy rozmieszczeni w przestrzeni, każdy na określonym miejscu względem innych.
Rytmy uporządkowania przeciwstawione przypadkowości.
Życie składa się z wielu historii. Kamyk to jednostka, kształt odnaleziony, odpowiedź natury – natury przemysłowej.
Przeskalowane formy – odbicia obiektów, wprowadzają nas w realny świat.
Nasze konstelacje to efemeryczny spektakl o życiu.
Tomasz Jędrzejewski
Nasze konstelacje II
instalacja, kamyki granitowe, 2008
Nasze konstelacje. II Odsłona
Zmiana miejsca pociąga za sobą nowe odkrycia, inne wartości.
Stół kulturowy w pierwotnej, galeryjnej przestrzeni, przeobraził się w instalację plenerową o znaczeniu ściśle nawiązującym do konkretnego miejsca – pola w Zasutowie. Obce obiekty zaistniały w organicznej przestrzeni wraz z jej fauną i florą, ingerując w mikrokosmos łąki, mikrokosmos wsi.
Tutejsza społeczność została postawiona przed faktem dokonanym.
Niepodobne do niczego w okolicy bryły oraz ich miniaturowe podobizny, rozmyślnie ułożone w różnorakie kompozycje, stały się czymś dziwnym w otaczającej przestrzeni. Osadzone w nas kulturowo obiekty, symbolizują pierwotne znaki i układy – Stonehenge, kamienne kręgi, rysunki z Nazca, czy zakorzenione w pradawnych wierzeniach głazy.
Dzięki temu coś podpowiada nam, abyśmy się nie bali – bo mimo iż formy te są obce, to takie bliskie nam samym.
Układy odczytywane są jako umowne symbole, idee rozpoznawalne przez każdego człowieka.
Widok z góry nasuwać może skojarzenia urbanistyczne, wielkie elementy zdają się być podobne do piramid wyrastających z pośród (miasta) ludzi. Światło słoneczne, jego naturalne przemieszczanie wraz z padaniem cieni, odmierzają czas każdego z obiektów, tworząc analogię do przemijalności naszego życia.
Zarówno w przestrzeni galeryjnej, jak i plenerowej, efemeryczny charakter instalacji uwypuklał różne oddziaływania zewnętrzne. W pierwszej wersji była to dość chaotyczna ludzka ingerencja; w drugiej – swój ślad pozostawiła sama natura.
Za sprawą deszczu kompozycje z drobnych kamyków przybierały kształty tkanek, ulegały lekkim przesunięciom, dzięki czemu stały się bardziej płynne i organiczne.
Nowa sytuacja na łące zmieniła charakter tego miejsca, i – poszerzając percepcję odbiorców, nadała mu nowego znaczenia, nie pozbawiając zarazem pierwotnych, naturalnych wartości.
Tomasz Jędrzejewski
Rent an Artist – Polska, 2012
Link do oficjalnej strony projektu Rent an Artist
Jaskinia poznania
żywica, 2016
Subtelności
obiekty, drewno lipowe, 2010
Człowiek miejski
rzeźba/obiekt, blacha ołowiana, 2014
Ołowiany „człowiek” jest uobecnieniem stanu emocjonalnego współczesnej jednostki w zderzeniu z wielkim organizmem, jakim jest miasto.
Tkanka miejska i jej mieszkańcy to ciągły ruch, pośpiech i powierzchowność relacji. W tym kontekście niedopowiedziana, niedostępna, epatująca obojętnością sylweta staje się symboliczną statuą, z którą utożsamiać się może każdy z nas.
wszystkie kategorie są na górze ^
następne: Małe formy rzeźbiarskie/small forms
małe formy rzeźbiarskie / small forms